Ardennen rit 2025
georganiseerd door Louis en Ronald
Verslag Ardennenweekend Hemelvaart 2025
Louis en Ronald hebben dit jaar het Hemelvaartweekend georganiseerd. Of het doorging bleef spannend, want de voorkeurslocatie ging niet door. Ondanks de drukte, iedereen wil motorrijden met Hemelvaart, lukte het toch om een alternatief te vinden. Negen mannen startten hun boxermotoren en gingen op pad.
Dag 1: van Geldrop naar Érezée
We verzamelden om 10.00 uur bij de McDonald’s in Geldrop, waar de eerste motorrijders om 9.30 arriveerden. Als grootstedeling ga je er dan impliciet vanuit dat alle McDonald’s 24/7 open zijn. Dat blijkt dus niet zo te zijn. Stipt om 10.00 uur kwam de eigenaar aanlopen, die verrast opkeek van al die motoren voor zijn deur. De club trakteerde op koffie en sommigen zichzelf op de eerste hamburgers. Ieder zijn meug.
Een mooie route over B-wegen voerde ons door het Brabantse land. Het begin van België was eentonig, maar je moet er nou eenmaal doorheen. Hollanders kunnen beter wegen aanleggen. Belgen maken betere sandwiches. We hadden een top lunch in een lokaal kroegje. Na Luik werd het weer leuker toeren en aan het eind van de middag kwamen we op onze eindbestemming in Érezée aan. Dat was een aangename verrassing; een prachtig verbouwd Chateau met een geweldige gastheer. De motoren mochten in de hooischuur van de aanpalende boer. Top!
Bepakking naar de kamers, douchen, omkleden en naar beneden. Daar wachtte een sfeervolle eetzaal die als huis- en gelagkamer dienst deed. De drank kwam in prachtige glazen, de amuse smaakte goed en het diner was van hoge kwaliteit. Liefhebbers van friet en shoarma lieten zich niet uit het veld slaan door de kleine porties. Vegetariërs deden zich tegoed aan vlees. En een lid met een visallergie laafde zich aan de garnalen. Onze gastheer maakte het onmogelijke mogelijk.
Dag 2: toeren door mooi Luxemburg
Het ontbijt was ook goed verzorgd en om stipt 10.00 uur werden de motoren gestart. Een mooie tocht door Luxemburg, waar het asfalt goed is, de bochten scherp zijn en de benzine goedkoop. Henk brak een koppelingskabel, maar Louis had reserveonderdelen bij zich (alles behalve een frame). Theo verving vakkundig de kabel en negeerde stoïcijns de volstrekt overbodige aanwijzingen. Helaas viel de groep een paar keer uiteen en raakte de voorrijder betrokken bij een ongeluk. Vervelend en schrikken, maar gelukkig was hulp snel ter plaatse. In de avond wandelden we naar de lokale pizzeria. Een pittige klim langs een verlaten stationnetje en een prachtig kapelletje. Dat kon niet iedereen waarderen. Twee leden zijn omgedraaid om de motoren te starten. Helaas bleek de pizzeria geen pizza’s te serveren en moesten we lang wachten. Iedereen verlangde terug naar de gastheer en er werd besloten om de volgende dag weer op het Chateau te eten.
Dag 3: watervallen van Coo en kleine weggetjes
Gerben reed deze dag voor. Kleine weggetjes richting de watervallen van Coo. Zelfs de clubleden die daar nooit uit zichzelf zouden stoppen, waren onder de indruk van deze toeristische attractie. En de koffie was er lekker. Ter plekke werd de route aangepast, want ten zuiden van Coo zou het flink gaan onweren. Nu naar het noorden waar het prachtig weer bleef. De enige keer dat de groep deze dag uiteen viel was in Aywaille tijdens de lunch. Na de culinaire escapades van de vorige avond, en met het vooruitzicht dat de porties die avond weer beperkt zouden zijn, besloot een groot deel van de groep naar de lokale shoarmatent te gaan. Zij wilden zeker zijn van een stevige ongezonde maaltijd. Het andere deel belandde in een Belgische broodjeszaak. Beide keuzes bleken een succes. De kleine weggetjes waren we rond 15.30 uur zat en Theo leidde ons vervolgens over de provinciale weg terug naar onze gastheer. Die trakteerde ons weer op goed eten en bijpassende wijn. Het was een mooie zomeravond die we in de prachtige tuin hebben doorgebracht.
Dag 4: terug naar huis
Een laatste ontbijt. Bagage pakken, olie peilen en de gastheer bedanken. Iedereen was klaar voor de terugweg. Theo had een route uitgezet terug naar Geldrop. Onderweg liep de voorband van Nils leeg, maar die kon opgepompt worden waarna hij zonder problemen thuis kwam. Tijdens de koffie besloten we om ieder zijn eigen weg te gaan. Wat moesten we immers nog bij de McDonald’s in Geldrop? Helaas haperde de motor van Sjeng op de snelweg bij Luik en stopte die ermee toen we net over de grens in Nederland waren. Sjeng en Gerben hebben op de wegenwacht gewacht. Die was snel ter plekke en bleek van de oude stempel: kundig en niet opgeven. Alles werd doorgemeten, maar er konden meerdere oorzaken zijn en onderdelen waren niet voorhanden. Motor en Sjeng werden weggesleept. Gerben keek nog even Formule 1 in een plaatselijke kroeg in het Limburgse heuvelland en aan het eind van de middag stroomden de berichtjes binnen dat iedereen thuis was.
Dank Ronald en Louis voor de organisatie
